Het kiezen van het juiste gitaar element kan een flinke klus zijn. Ze zijn niet allemaal gelijk en hebben elk hun eigen unieke eigenschappen, en dat is wel handig om te weten aangezien het ene element beter geschikt is als het andere. Er zijn heel wat factoren die het karakter van een element bepalen.
Hoe je een gitaar element
In dit blog ontdek ga ik je meenemen waar de klank zoal door wordt bepaald.
Hieronder een video, waarin ik uitleg waar het karakter van een element of pick-up door wordt bepaald.
Allereerst, wat is een een gitaar element nu precies?
Een gitaar element, ook wel pick-up genoemd, is een belangrijk onderdeel van je elektrische gitaar. Zonder deze zal er weinig geluid uit je elektrische gitaar komen.
Een gitaar element zorgt er namelijk voor, dat wanneer je een snaar aanslaat er trillingen ontstaan. Deze trillingen verstoren het magnetisch veld van, waardoor in de spoel een kleine spanning wordt opgewekt. De sterkte van deze spanning is afhankelijk van de aanslag en van de constructie van het element.
De afgegeven spanning kan makkelijk oplopen tot wel 1000mVpp (1 volt peak-peak). Dit signaal, direct afkomstig van je gitaar, zal het hoogst zijn bij de aanslag en zal langzaam minder worden.
Wanneer je hoofdstuk 4 hebt gelezen in “Gitaarversterkers en frequenties“, dan weten we dat je gitaarversterker een zo hoog mogelijke impedantie dient te hebben. Wanneer bijvoorbeeld je gitaar een uitgangsimpedantie van 250kOhm heeft of lager, en de ingangsimpedantie van de gitaarversterker ook 250kOhm heeft, dan verliezen we de helft van de spanning.
Een regel in de elektrotechniek is namelijk, de hoogste spanning meet je over de hoogste weerstand (impedantie). Dus in dit geval wil je de hoogste weerstand aan de kant van de versterker hebben, waardoor je het meeste van je signaal overhoudt.
Nu hoor ik jullie denken, dan draai je de potmeter toch naar beneden om de weerstand van de uitgangsimpedantie van de gitaar te verminderen. Dat gaat echter niet op, want hierdoor wordt je volume (signaalsterkte) minder. Het hoogste volume (grootste signaalsterkte) wordt afgenomen bij de maximale weerstand van de regelbare volumepotmeter van je gitaar. Door een zo hoog mogelijk impedantie aan de kant van de gitaarversterker, zal er dus het meeste van je signaal overblijven.
De meeste gitaar elementen bestaan uit magneten en spoelen van dun koperdraad. De magneten creëren een magnetisch veld rond de snaren. Wanneer de snaren trillen, verstoren ze dit magnetische veld. De verstoringen worden door de spoelen opgepikt en omgezet in elektrische signalen.
Er is geen goed of fout als het gaat om het kiezen van een gitaar element. Het hangt allemaal af van je persoonlijke voorkeur en de muziekstijl die je speelt. Maar het is wel handig om te weten wat de verschillen zijn, zodat je een weloverwogen keuze kunt maken.
Voordat we duiken in de wereld van single-coils, humbuckers en P-90’s, is het belangrijk om te weten dat er verschillende soorten gitaar elementen zijn. Elk type heeft zijn eigen unieke kenmerken en produceert een ander geluid.
Het type element dat je kiest, kan een groot verschil maken in de klank van je gitaar. Daarom is het goed om te begrijpen wat elk type doet. Op die manier kun je ook een betere keuze maken.
En nee, er is niet één ‘beste’ type. Het hangt echt af van je persoonlijke smaak en de muziekstijl die je speelt.
Single-coil elementen zijn, zoals de naam al doet vermoeden, opgebouwd uit één spoel. Ze zijn vooral bekend vanwege hun heldere en scherpe geluid. Daarnaast hebben ze een relatief hoge output, wat betekent dat ze een sterker signaal naar de versterker sturen.
Helaas hebben ze ook een nadeel. Ze zijn gevoelig voor elektromagnetische interferentie. Dit kan zorgen voor een zoemend of brommend geluid wanneer je gitaar niet speelt. Het is een klein minpuntje, maar wel iets om rekening mee te houden.
Populaire genres waarin singcoil elementen gebruikt worden, zijn rock, blues en country. Hun heldere en scherpe klank leent zich uitstekend voor deze muziekstijlen. Denk bijvoorbeeld aan de iconische Fender Stratocaster, die is uitgerust met single-coil elementen.
Uiteraard hangt de klank ook nog af van de positie op de gitaar. Een element dat dichter bij de hals is geplaatst, produceert een warmer en voller geluid. Een element dichter bij de brug geeft een helderder en scherper geluid.
Humbucker elementen zijn een andere populaire keuze bij gitaristen. Ze hebben twee spoelen in plaats van één. Hierdoor hebben ze een voller en rijker geluid dan single-coils. Dit komt omdat ze, je raadt het al, het geluid ‘bucken’ of neutraliseren van ongewenste ruis.
Het geluid van een humbucker is over het algemeen warmer en minder scherp dan dat van een single-coil. Ze hebben ook minder last van interferentie, wat betekent dat ze stiller zijn. Hierdoor zijn ze een goede keuze voor muziekstijlen waarbij een zuiver en helder geluid belangrijk is.
Maar let op, humbuckers hebben een lagere output dan single-coils. Dit betekent dat ze een zwakker signaal naar de versterker sturen. Dit is echter geen probleem, want je kunt de versterker gewoon wat harder zetten om het verschil te compenseren.
Je vindt humbuckers vaak op gitaren die bedoeld zijn voor hardere muziekstijlen, zoals hardrock en metal. Maar dat betekent niet dat ze niet geschikt zijn voor andere genres. Veel jazz- en bluesgitaristen kiezen bijvoorbeeld ook voor humbuckers vanwege hun warme en rijke klank.
P-90 elementen zijn een beetje de underdog in de wereld van gitaar elementen. Ze zijn anders dan single-coils en humbuckers. P-90’s hebben een enkele spoel, maar zijn breder en platter. Hierdoor hebben ze een groter magnetisch veld.
Dit resulteert in een voller en warmer geluid dan een single-coil. Maar ze hebben ook meer output dan een humbucker. Het geluid van een P-90 is dus een beetje een mix tussen dat van een single-coil en een humbucker.
P-90’s zijn minder gevoelig voor interferentie dan single-coils. Ze hebben een zoemend geluid, maar minder dan een single-coil. Dit maakt ze een goede keuze voor gitaristen die op zoek zijn naar een warm en vol geluid, maar ook wat extra output willen.
Ze zijn populair in genres zoals blues en rock. Maar net als bij de andere elementen, hangt het allemaal af van je persoonlijke smaak.
De klank van een gitaar element is een samenspel van vele factoren, zoals:
Vaak zie ik mensen de weerstand meten van een element, en denken dan dat ze dan ook het karakter weten van het gitaar element. Ja, de weerstand bepaald de grootte van het signaal, dus de output. Over de hoogste weerstand staat een hogere spanning als een lagere weerstand. Dat is elektrotechnisch bekend, maar heeft verder niks te doen met het karakter van het element, dus je sound.
Het aantal windingen en de dikte van de koperdraad bepaalt de weerstand van de spoel in het gitaar element. Hierdoor wordt ook de grootte van het signaal bepaald.
De inductie, het magnetisch veld uitgedrukt in Henry (H), bepaald voor een grotere mate het karakter van je element. Trek er die staafjes (pull pieces in het Engels) maar eens eruit, zul je gelijk zien dat het magnetisch veld kleiner wordt. De ohmse weerstand blijft hetzelfde, want die meet je door de koperdraad van de spoel.
De inductie kun je ook meten, maar niet met simpele universeel meter van een paar tientjes. Hier heb je een LCR meter voor nodig.
Hoe je de hoogte van een gitaar element instelt kun je in mijn blog Gitaar elementen afstellen lezen.
Een indicatie van de gemeten waardes zijn:
De grootte van de inductie wordt voor een groot gedeelte ook bepaald door de fysieke vorm.
Hoe liggen de koperdraden, wanneer deze hand gewikkeld zijn, dan is ook de ene spoel niet gelijk aan de ander.
Ook bepaald het aantal windingen de grootte van de inductie.
Ook het type materiaal heeft invloed op het karakter van een gitaar element. In wezen bestaan er 2 soorten materialen:
Zonder al te diep in te gaan, wat de capaciteit met een gitaar element doet, wil ik alleen zeggen dat het frequentiebereik kan beïnvloeden. Dit heeft vooral te maken met de windingen op een spoel, waarbij een hoeveelheid capaciteit wordt opgeslagen hetgeen de klank negatief kan beïnvloeden.
Zo kunnen hoger frequenties een zachtere of doffere klank krijgen. Net zoals dat bij gitaarkabels het geval kan zijn.
*Deze pagina bevat affiliate link(s)
Reacties zijn gesloten.
Dit bericht heeft geen reacties